ماجرای خودکشی ۶ کارگر پتروشیمی چوار ایلام چیست دی ۱۴۰۳

در روز پنجشنبه ۳۰ام آذرماه، این خبر تلخ که دو کارگر پیمانکاری پتروشیمی چوار ایلام به دلیل فشارهای شغلی خود را به دار آویختند، تکان‌دهنده‌ای بزرگ در فضای رسانه‌ها به وجود آورد. این حادثه در سری زمانی بسیار کوتاهی پس از خبرهای مشابه از جان باختن پنج کارگر دیگر این کارخانه رو به رو شد؛ یک دسته از افراد که به دلایل مختلف از جمله اخراج از کار، خودکشی کردند.

در این گزارش، اسامی شش کارگر به نام‌های محمد منصوری، علی محمد کریمی، آرش تبرک، حیدر محسنی، جواد نوروزی و مصطفی عباسی از مجموعه‌ای است که در مدت زمان بسیار کوتاهی در پتروشیمی چوار ایلام به پایان زندگی خود پایان دادند؛ اقدامی که عمدتاً به دلیل اخراج از محیط کار به وقوع پیوست.

جواد نوروزی و مصطفی عباسی، دو کارگری که از دستگاه مراقبت‌های پزشکی یا ICU حمایت می‌گیرند، اکنون در شرایطی بسیار دشوار و حیاتی به سر می‌برند. این وقایع ناگوار محل‌های کار به جایی تبدیل شده‌اند که اخراج به عنوان یک مسئله حیاتی و حاد وارد زندگی کارگران شده است.

گفته می‌شود که این خودکشی‌ها، مدیران کارخانه به‌شدت مورد انتقاد واقع شده است؛ به‌طور خاص از نظر کارگران، این اخراج‌های دسته‌جمعی بدون توجیه یا توضیحات لازم، به‌طور جدی بر سرنوشت زندگی آن‌ها تأثیر گذاشته است.

این حوادث نشان می‌دهد که ضرورت و اهمیت مروری بر سیاست‌ها و شیوه‌های منطقی اخراج از محیط کار و توجه به شرایط روحی و اجتماعی کارگران امری لازم و اساسی است که باید به آن توجه ویژه‌ای داشت.