خطبه امام حسین در شب عاشورا
خطبه امام حسین (ع) در شب عاشورا یکی از ارتفاعات ادبی و سخنرانیهای تاریخی است که در شب قبل از روز عاشورا، یعنی شب نهم ماه محرم، در میان یاران او ایراد شد. این خطبهی اسطورهای که از دست امام حسین (ع) شنیده میشود، نشاندهندهی ایثار، شجاعت و تمایل ایشان به شهادت بود.
در این خطبه، امام حسین (ع) به اهمیت اخلاق، عدالت، و ولایت دینی اشاره کرد و بر دوری از ظلم و استبداد تأکید کرد. ایشان به تنگنای زندگیهای زندگانی خود و یارانش اشاره کرد و از شرایط نابرابر و ستمهای حکومت یزید نسبت به او و یارانش خبر داد.
این خطبه برای یاران خود در خاموشی و تاریکی مطلق انجام گردید و از همراهان خود خواسته که اگر ذره ای شک و تردید و ترس در وجود آن هاست درنگ نکنند و در تاریکی بروند و خیمه را ترک کنند و کسی هم مانع و یا دلگیر نخواهد شد و بر اثر برانگیختن احساسات و اشکها در بین یاران و طلبههای امام حسین (ع) ایجاد شد و آنها به ایشان پیوسته و آمادهی تقدیم شهادت شدند. این خطبهی مهم از جمله مواردی است که نشاندهندهی مبارزهی امام حسین (ع) علیه ظلم و استبداد حکومت آن دوران بوده و تأثیرات عمیقی بر نسلهای بعد از ایشان گذاشته است.